Budowę obecnego Domu Dziecka rozpoczęto w 1912 roku. Rok później budynek został przekazany pod opiekę sióstr zakonnych.
Uroczyste otwarcie placówki wraz z nadaniem jej imienia cesarzowej Wiktorii Aug
ustyny, żony cesarza Wilhelma II Hohenzollerna nastąpiło 12 listopada 1913 roku.
W latach 1918-1921 rozszerzono zakres działalności placówki o opiekę nad chorymi na 
gruźlicę i najmłodszymi dziećmi.
Latem 1922 roku rozpoczęto zmiany w funkcjonowaniu placówki po uprzedniej sprzedaży na rzecz ks. Józefa Niedzieli powiernika wykonawczego Polskiego Czerwonego Krzyża dla Śląska. Placówka otrzymała polski charakter a jej patronem został gen. Józef Haller.
W latach 1936-1938 nastąpiło przekształcenie w dom dziecka i przepisano własność placówki na Instytut Społeczny przy Polskim Czerwonym Krzyżu (16.07.1936).
Późną jesienią 1939 roku nad Sierocińcem w Rybniku wprowadzono nadzór władz III Rzeszy Niemieckiej. 1 maja 1940 do sierocińca wkroczyły służby nazistowskie i usunęły siostry zakonne z budynku. Miesiąc później właścicielem budynku stał się Urząd Powierniczy Wschód (HTO). Pod koniec lipca umieszczono w budynku różne instytucje pomocy społecznej tym samym zaprzestając funkcjonowanie Sierocińca.
Po trzech latach pod kuratelą NSV ponownie zaczął działać Dom Dziecka. Niestety w 1945 nastąpiła kolejna przerwa w działalności placówki z powodu zbliżających się wojsk sowieckich. W marcu bądź kwietniu placówka została zajęta przez Armię Czerwoną a następnie przez Ludowe Wojsko Polskie.
29 czerwca 1945 roku otwarto polski Dom Dziecka PCK, który po roku został przekształcony w Dom Małych Dzieci PCK a na przełomie 1949 – 1950 ustanowiono świeckie kierownictwo w placówce tym samym upaństwawiając ją.
w 1958 pojawiły się pierwsze wzmianki o planach usunięcia placówki z dotychczasowej siedziby. Rok później podjęto próby przejęcia części gruntów placówki pod zabudowę domów na szczęście udaremnione zmianą decyzji Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Rybniku. W tym samym roku zniesiono kaplicę i klauzerę sióstr służebniczek decyzją kapituły zakonnej i biskupa katowickiego z powodu niesprzyjających warunków (szykan i ograniczeń ze strony świeckiego kierownictwa PDMD). Od tamtej pory cały personel w placówce stanowią osoby świeckie. Po odejściu sióstr zakonnych PCK wszczął starania odzyskania budynku PDMD.
W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku zaczęły narastać problemy wokół placówki związane z niechęcią władz do wspierania instytucji niedziałającej dla społeczności miasta, w wyniku których planowano ją zlikwidować lub przenieść do innej miejscowości.
W 1965 na krótko zmieniono nazwę na Dom Matki i Dziecka i tym samym zwiększono opiekę nad kobietami samotnymi bez pomocy rodziny, które znajdowały się w zaawansowanej ciąży lub już urodziły dzieci.
Lata 1976-1977 przyniosły placówce poważne problemy spowodowane niedoborem odpowiednio wyszkolonego personelu opiekuńczego oraz brakami finansowymi i przyczyniły się do gwałtownego pogorszenia stanu technicznego obiektu.
W 1977 roku kierowniczką placówki została Pani Krystyna Kubat i rozpoczęto gruntowne zmiany w funkcjonowaniu PDMD. W roku następnym przeprowadzono generalny remont, z którym wiązało się przeniesienie placówki do tymczasowego lokum. W czerwcu 1979 placówka została ponownie otwarta po zakończeniu prac remontowych.
Lata osiemdziesiąte XX wieku przyczyniły się do wzrostu zainteresowania społecznego realną pomocą dla PDMD, co po części było pozytywną reakcją na kryzys placówki w latach siedemdziesiątych.
Do 1992 roku Dom Małych Dzieci podlegał pod Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej pod nadzorem Wojewódzkiego Zespołu ochrony Zdrowia Matki, Dziecka i Młodzieży w Katowicach. Rok później przeprowadzono częściową modernizację węzła grzewczego w budynku. W tym samym roku placówka została przekazana pod nadzór Kuratorium Oświaty w Katowicach w ramach Ministerstwa Edukacji Narodowej.
31 sierpnia 1994 roku Dom Małych Dzieci w Rybniku zostaje przekształcony w Dom Dziecka w Rybniku.
W latach 2000-2003 przeprowadzono pierwszy etap modernizacji budynku związany m. in. z wymianą dachu, okien, drzwi oraz modernizacją łazienek. Od 2000 do 2004 roku Dom funkcjonował jako jednostka w strukturach Ośrodka Pomocy Społecznej w Rybniku.
Od 2001 roku podniesiono wiek dzieci przebywających w placówce do szóstego roku życia włącznie.
Pierwszy pojazd mechaniczny służący potrzebom dzieci został zakupiony w 2002 roku.
W 2004 roku Dom Dziecka stał się samodzielną jednostką działającą w strukturach podległych Urzędowi Miasta Rybnika. W tym samym roku – 31 sierpnia przeszła na emeryturę ówczesna dyrektor placówki – Pani Krystyna Kubat. Od 1 września dyrektorem została Pani Barbara Jakubiak.
Wiosną 2007 roku rozpoczął się generalny remont placówki, na ten czas podopieczni i personel zostali przeniesieni do hostelu dla osób niepełnosprawnych. Remont trwał do późnej jesieni 2008 roku. Po remoncie w placówce dokonano zmian w funkcjonowaniu – przeznaczona została dla starszych dzieci od siódmego do czternastego roku życia. Oficjalne otwarcie Domu Dziecka po remoncie nastąpiło 16 grudnia 2008 roku.
W 2009 roku został uruchomiony przy Domu Dziecka, w dawnym hostelu dla osób niepełnosprawnych przy ul. Karłowicza – Dom dla nieletnich matek z dziećmi (faktyczne rozpoczęcie działalności – luty 2010 roku).
10 października 2013 roku odbyła się uroczystość stulecia Domu Dziecka w Rybniku.